‘Brimstone and treacle’ was klaar als TV-spel in 1976, het bleef onuitgezonden tot 1987. Te choquerend, te blasfemisch vond de BBC. En u, nu? Zowat 50 jaar later? Potter schreef vanuit onmacht, vanuit ziekte, vanuit woede.
Anno 2024: nog steeds woede, nog steeds onmacht, daar in die rand van Londen.

De dochter, aan het bed gekluisterd na een auto-ongeluk, spasmen, onverstaanbare klanken, opgesloten in zichzelf.
De vader, zéér rechts, gekneld in een grauw huwelijk, in een grauwe job, zonder hoop, opgesloten in zichzelf.
De moeder, gekneld in datzelfde grauw huwelijk, huissloor die tegen beter weten in de hoop nooit laat varen, maar ook zij opgesloten in zichzelf.
En dan verschijnt Martin. Deus ex machina, gevallen engel, duivel, schaapswolf of gewoon een ordinaire charlatan?

Magisch? Realistisch? Schokkend? Een stuk over stukke mensen, toneel op het scherp van de snee.
En waarom blaft er een hond in de verte?

voorstellingen