Voor Taal en Kunst werd op 4 mei 1894 opgericht als toneelafdeling van de Katholieke Werkmanskring, die later het Christen Werkersverbond zou gaan heten. Bij de oprichting werd als doel gesteld “de Christelijke arbeider en hun familie gezonde ontspanning te bezorgen en op die manier mee te werken aan de culturele verheffing van het Vlaamse volk”. Van bij de aanvang werden drie producties per seizoen op de planken gebracht. De zaal van het Volksbelang (vandaag Theatrium) was haar de eerste thuishaven.

Voor Taal en Kunst bleef lid van het Christen Werkersverbond tot 15 oktober 1946, de datum waarop het hoofdbestuur van dit verbond besliste dat er geen toneelvereniging meer voorzien werd in haar werking. Het bestuur van Voor Taal en Kunst besloot echter verder te gaan, ditmaal op eigen risico.

In mei 1953 verhuisde het gezelschap van zaal het Volksbelang naar de Stadsschouwburg, dat op het gebied van accommodatie en infrastructuur veel beter geschikt was voor toneelvoorstellingen. Helaas moest de schouwburg in 1982 haar deuren sluiten wegens onvoldoende brandveiligheid. De meeste Mechelse toneelkringen weken uit naar kleinere, vaak zelf aangekochte zalen. Voor Taal en Kunst opteerde voor de kleine zaal van het MMT in de Oude Brusselsestraat, die door het Mechels Miniatuur Theater ter beschikking werd gesteld. Wanneer in 2001 het MMT de deuren sloot van haar kleine zaal, begon voor VTK een zwerftocht langs verschillende theaterlocaties in het Mechelse, zoals de zaal van De Peoene in de Lange Schipstraat, Brouwerij Het Anker, Theater Moedertaal, Theater Korenmarkt en andere. Momenteel speelt VTK twee producties per seizoen, met telkens een achttal voorstellingen verspreid over drie á vier weekends.

Een aantal inmiddels bekende acteurs en actrices boekten hun eerste successen op de planken van het Mechelse gezelschap. Klinkende namen zijn ongetwijfeld de broers Manu en René Verreth, de steunpilaren van het MMT. Maar ook Carry Goossens, Vic de Wachter, Hilde van Haesendonck, Danny Timmermans en Bart de Pauw begonnen hun carrière bij Voor Taal en Kunst.

Op 4 mei 1994, precies op de honderdste verjaardag van Voor Taal en Kunst, werd de Mechelse toneelvereniging op het Mechelse stadhuis ontvangen en kreeg het de titel van de Rederijkerskamer ‘De Boonbloem’ toegekend. In Mechelen groeiden eeuwen geleden drie groepen uit tot echte Rederijkerskamer. De Peoene was de oudste en belangrijkste, De Geraepte Loetens werd later De Lisbloem en de jongste van de geprivilegieerde kamers was De Boonbloem. De Peoene slaagde erin om tot op vandaag te blijven bestaan. De Lisbloem en De Boonbloem verwelkten echter langzaam maar zeker. Tot enkele jaren geleden toneelvereniging De Moedertaal de titel van Rederijkerskamer De Lisbloem kreeg en de kring Voor Taal en Kunst het recht kreeg om zich Aloude Rederijkerskamer De Boonbloem te noemen. In 2024 namen zeven Mechelse ‘vrijetijdstheaters’ samen deel aan het grote rederijkers-project ‘U, nu!’.